Widzę cię, Smocza Mamo
Wiersz dla rzadkich opiekunów, Laura Will
Dziś widzę cię tylko z miłością
polecać cię
za pielęgnowanie tego, co możesz
decydując się na skupienie się na
małe zwycięstwa
w sprawie dbania o siebie
teraźniejszość
A kiedy nie możesz
Trzymam cię, a ból, który cię wita
przez większość dni przed porannym słońcem
i płata figle w nocy
Przebacz sobie, tak jak ja ci przebaczyłem.
wszystkie zazdrości zrodzone niechętnie
innych z ich ślepymi założeniami i bezczelnymi przepowiedniami
Brzmi tak prosto, a jednak obrzydliwie.
do umysłu, który stracił luksus oczekiwań
dawno temu
Dziś czczę cię
i rzadką siłę
który zastygł, jak blizna.
kiedy odwracasz się od głównego nurtu i kamieni milowych
i zaufać temu, jak wygląda dobry dzień
dla ciebie
dla waszych miłości
na razie
Jeśli czujesz, że przydałoby Ci się więcej wsparcia, określ tę potrzebę i zarezerwuj czas na jej zaspokojenie. Wszyscy potrzebujemy wsparcia - profesjonalnego i/lub ze strony rówieśników. Ja korzystam z obu. Wiedz, że są tam ludzie tacy jak ty, którzy chcą się z tobą skontaktować: grupy wsparcia w ramach organizacji zajmujących się konkretną diagnozą (głównie poprzez grupy na Facebooku), lokalne organizacje zajmujące się rozwojem i opieką nad dziećmi, organizacje zajmujące się opieką paliatywną oraz organizacje, które zajmują się wspieraniem opiekunów, takie jak Angel Aid. Sięgnij, znajdź swoich ludzi! Oni czekają.
